Το πάθος

Μυστικά, ψέματα , απιστίες και κρυφά πάθη σε μια από τις λιγότερο γνωστές ταινίες του μεγάλου σουηδού μετρ Ίνγκμαρ Μπέργκμαν. Ο 48χρονος Αντρέας (Μαξ φον Σίντοφ) ζει απομονωμένος σε ένα άγριο και μακρινό νησί της Βαλτικής, μετά το χωρισμό του με τη γυναίκα του. Μια μέρα γνωρίζει τρεις ανθρώπους που  διαταράσσουν τη μοναχική καθημερινότητά του: τον Έλις, έναν συναισθηματικά ψυχρό  και ορθολογιστή επιτυχημένο αρχιτέκτονα, την αϋπνιακή και ανασφαλή γοητευτική σύζυγό του (Μπίμπι Άντερσον) που είναι εγκλωβισμένη σε έναν αδιέξοδο γάμο,  και τη φίλη τους Άννα (Λιβ Ούλμαν), μία όμορφη αλλά μυστηριώδη χήρα με τραυματικό παρελθόν που τη σημάδεψε ψυχικά και σωματικά. Μυστικά, ψέματα , απιστίες και κρυφά πάθη έρχονται στην επιφάνεια καθώς η πλοκή εξελίσσεται και τα γεγονότα που σημάδεψαν τους χαρακτήρες ξετυλίγονται με μαεστρία από τον Μπέργκμαν, μέσα από εξομολογητικούς διαλόγους και κρυφές επιστολές που βλέπουν το φως. Ο σκηνοθέτης δημιουργεί ένα απαράμιλλο κλίμα μυστηρίου, χτίζοντας με μαεστρία το σασπένς, κάτι που επιτυγχάνει όχι μόνο μπαίνοντας στην ψυχή των ηρώων του, αλλά  εντείνοντας την αίσθηση της απειλής που δημιουργούν απρόσμενα γεγονότα στο ίδιο το νησί καθώς ένας μανιακός δολοφονεί τα ζώα της περιοχής με αποτρόπαιο τρόπο. Την ίδια στιγμή αρχίζουν να κλιμακώνονται και οι βίαιες τάσεις  όχι μόνο της μικρής τοπικής κοινωνίας, αλλά και των πρωταγωνιστών… Το πρωτοποριακό για την εποχή του φιλμ , περιλαμβάνει μικρά ιντερλούδια στα οποία οι πρωταγωνιστές «δραπετεύουν» για λίγο από τον ρόλο τους, σχολιάζοντας τον χαρακτήρα που ενσαρκώνουν. Το πάθος είναι από τις ταινίες του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν που καθόρισαν τον τρόπο που βλέπουμε ψυχολογικό δράμα και ταινίες σχέσεων στο σινεμά. «Τι είναι αυτό που κατατρώει, ό, τι καλύτερο έχουμε κι αφήνει ένα κούφιο κέλυφος;», αναρωτιέται η Μπίμπι Άντερσον στην ταινία όπου κυριαρχεί μία αίσθηση φόβου, ερήμωσης και απεγνωσμένης επιθυμίας για επαφή. Οι New York Times την συμπεριέλαβαν στον οδηγό τους με τις 1000 καλύτερες ταινίες που γυρίστηκαν ποτέ.